GERÇEĞİMİZ

İnternet günlükçülüğü ile tanışalı 3-4 ay oldu.Tesadüfen Portakal Ağacı'nı buldum ilk önce,sonrası çorap söküğü gibi geldi.Özellikle yemek tarifi veren blogları incelerken bir çoğunun müdavimi oldum.Blogcuların hiçbirini tanımazken yaptıklarına hayran olmuştum. Ben de bir blog açmaya karar verdim ve hemen uygulamaya geçtim.Tam blogumu açtığım günlerde ziyaret ettiğim bloglardan birinin sahibinin ölüm haberini aldım Zuhal Yalçın'ın Karnavalı'ndan.Hiç görmediğim,sesini duymadığım,varlığından haberdar olalı ancak üç ay olan bu insanın ölümü beni hiç tahmin edemeyeceğim kadar üzdü.Adına açılan taziye defterinde yazılanları okuyunca SANAL dünyanın bu GERÇEK ölüm karşısındaki içtenliği beni çok şaşırttı.O satırları okurken göz yaşlarımı tutmakta zorlandım.Büyülü Mutfağın büyücüsü Esra Hanım'a Allah'tan rahmet diliyorum.Biz yaşayanlara sahip olduğumuzu sandığımız hiçbir şeyin bize ölüm kadar yakın olmadığını da hatırlattı.Tek gerçeğimiz ölümü hiç unutmadan, ama ona inat hayat için güzel şeyler üretmeye devam...